Update: My life right now

Lieve lezers van mijn blog. Ik denk dat dit 1 van de verdrietigste blogpost word die ik ooit zou schrijven op mijn blog. Ik zat er eerst aan te denken om het niet te schrijven maar het is al bekend op facebook en mijn blog is toch een stukje van mijn leven die ik kan delen en jullie begrijpen dan ook mijn afwezigheid van de laatste 2 weken en misschien ook wel de komende weken. 12 dagen geleden hoorde ik het verschrikkelijke nieuws.. Mijn moeder heeft kanker. Toen ik het hoorde van mijn papa voelde ik niks. Ik voelde me leeg en dacht kanker? Dat kan niet.. Het gebeurt altijd bij iemand anders in huis. Vaak gaat het je eigen huis voorbij en denk je er niet aan, maar nu was het wel bij mijn familie en nog wel bij mijn moeder. Ik kan je niet beschrijven wat zulk nieuws met je doet.. Me moeder, mijn alles maakt het door en dat doet je zoveel zeer. Je staat erbij en je kan niks doen. Het enige wat we kunnen doen is artsen hun werk laten doen en bidden dat mama gauw beter word. Mama heeft acute leukemie oftewel AML. Ze was bloed gaan prikken met mij samen en de volgende dag meteen gebeld met u moet nu naar het ziekenhuis. Sinds die dag is mijn moeder niet meer thuis gekomen en 3 dagen later begonnen ze al met de chemo kuren. Heel moeilijk te bevatten en zo onwerkelijk wat er allemaal gebeurd. Je kan het niet verwerken want je hebt er geen tijd voor. Je leeft in een nachtmerrie die niet overgaat als je wakker word. Mijn moeder en mijn papa broer en ik hebben met de arts gepraat. we kregen de kansen te horen voor mijn moeder. 50/50 waren de kansen. Het is net een munt opgooien en kijken welke kant die opvalt. Hard en pijnlijk. Mama gaat ervoor en wij gaan ervoor.. Met veel steun van familie en vrienden gaan we de goede kant op. Ik zelf denk positief en denk mama word beter, Ik kan ook niet aan de andere kant denken. Het kan niet en het mag niet! Gister na 7 dagen intensieve chemo is de 1e chemo klaar. Het is bizar dat je denkt dat je 12 dagen geleden het verschrikkelijke nieuws krijgt en 12 dagen later de 1e chemo er al weer op zit. De arts kwam gister met een goed bericht waardoor mijn tranen van verdriet weer in tranen van geluk veranderden. Mijn moeder heeft positieve leukemie.. Positieve leukemie betekend dat je een milde vorm hebt die beter te genezen is. Misschien is mama na 2 chemokuren al klaar maar er zit ook een kans in dat er een beenmerg transplantatie moet komen en dan toch nog een 3e chemo er achter aan moet. Ik was al positief ingesteld maar dit bericht maakte ALLES anders. Mijn gevoel dat mama beter word is sterker. Niet alleen om de uitslagen van de arts maar meer om hoe mijn moeder is. Mijn moeder is zelfs onder de chemo zo sterk, Ik kan niet anders dan trots op mijn moeder zijn. Ze doet het geweldig en tuurlijk is ze ernstig ziek maar ik weet zeker dat mijn mama vecht en dan kan ik ook niet anders dan vechten voor haar en vechten voor het gezin dat we hebben. Het komt goed. Daar gaan we voor & mama als je dit toch stiekem leest in het ziekenhuis op je ipad. IK HOU VAN JOU